ازجمله جشن های آریایی جشن های آتش است . امروزه تنها " جشن سوری " معروف به چهار شنبه سوری و نیز جشن سده برایمان به یادگار مانده است و درباره جشن های فراموش شده ی آتش به " آذرگان " در نهم آذر ماه یا " آذر جشن " میتوان اشاره داشت . آتش نزد ایرانیان نماد روشنی , پاکی , طراوت , سازندگی , زندگی , تندرستی , و در پایان بارزترین نماد خداوند در روی زمین است .
مجموعه ی آیین های نوروزی از جشن سوری شروع میشود و با آیین سیزده بدر نوروز به سر انجام خود میرسد.
اسپند دود کردن و گرد خانه تاب دادن هم بازمانده از گذشته است , پریدن از روی آتش هم می توانسته با فلسفه ی پاک کردن نفس صورت گرفته باشد.
به قول فردوسی :
سیاوش سیه را به تندی بتاخت /نشد تنگ دل جنگ آتش بساخت/ زهرسو زبانه همی برکشید/ کسی خود و اسب سیاوش ندید...
هرچند چهارشنبه سوری زیباست و نماد زیباییهای درونی هم هست ..اما دوستان بهتره از این جشن زیبا به زیبایی استفاده کنیم تا به همه خوش بگذره نه اینکه با شور و هیجان کنترل نشده ی درونیمون برای یک شب همه ی زندگیمونو به نابودی بکشونیم و یه عمر پشیمونی رو دوشمون سنگینی کنه ... شاد باشیم و شاد بودن رو به دیگران هم یاد بدیم .
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
